Een moment

Hoeveel moet je hart verdragen, hoe sterk moet je wel niet zijn.
Dat je zoveel heb meegemaakt, en dan nog maar zo klein.
Want hoe zal het zijn, om geen normaal leven te kunnen leiden.
Om zoveel te moeten volhouden en zoveel te moeten strijden.
Niet zoveel naar school, of een avondje los gaan.
Want hoe graag je het ook wil, en de ziekte wil verslaan.
Gewoon even een moment, en doen wat jij nog wil.
De rest even op de achtergrond, de rest even stil.
Een dag om te leven, zoals jij nog niet heb gedaan.
En een glimlach hebben, in plaats van een traan.
Maar hoe het ook zal aflopen, goed of slecht.
Jij weet het balans te vinden, in dit moeilijke gevecht.
Want jij hebt de kracht, de kracht om door te gaan.
Om soms even te vergeten wat je al hebt moeten doorstaan.
Vertel mij je liefste wens, voor de rust in je leven.
Al weet ik dat het goed komt, want jij zal niet opgeven.