Egypte,viritueel of echt?

Ik zit nu in Egypte.
O, zo zalig weer.
Maar wat ik niet snap keer op keer.
Ik wil geen ander meer.
Die zin blijf ik m'n leven onthouden.
En ik wil altijd jouw in mijn armen houden.

Virtueel, is ook fijn.
Daar ben je wel klein.
Maar klein groot dik of dun.
Dat is het leven die ik jouw gun.

In het echt, is een beetje fragiel.
Je durft geen geheimen vertellen.
Je bent bang dat iemand het hoort...
Maar jij bent degene die zo ook bij me scoort!


Daarom ben jij voor me die me sterk houdt!