het leven

Soms zit je wel eens te denken.
Wat heeft het leven je nou eigenlijk te schenken?
Je wil het er beste van maken,
Het mooiste leven dat iedereen zal raken.
Maar helaas is dat allemaal makkelijker gezegd dan gedaan.
en loop je op dat moment het liefst naar de maan.
Alles zit even tegen.
En wordt alles onder je voeten weggeveegd, al die wegen.
De ene dierbare overlijd de andere gaat achteruit.
Het liefst schreeuw ik er dan alles even uit, heel luid
Elke nieuwe dag moet je genieten van de mensen in je omgeving.
Wees vrolijk, blij en zing!
Want de volgende dag kan zomaar de laatste zijn.
Of je zelf de aarde verlaat, met nauwelijks pijn.
Of dat je je dierbare ziet gaan.
Ver van je vandaan.
De ene dag heb je al het geluk
De volgende dag is dat allemaal stuk.
Ik zeg wel vaker dat ik wil genieten van alle mooie dagen.
En dat ik het erop wil wagen.
Maar helaas, zo gemakkelijk gaat dat niet.
Dat is wat iedereen wel inziet.
Ik mis de mensen die ik verloren heb.
Daarom schreeuw ik soms ook uit het niets “hou toch eens je klep! “
Niet iedereen die ik verloren heb zijn nu boven mij.
Maar sommigen leven nog steeds aan mijn zij.
Het was eerst een hele goede vriendin.
Maar na wat ze me had aangedaan had ik in haar minder zin.
Mijn vertrouwen was weg.
Oh, wat had zij een pech!
Maar ik weet, ik sta nooit alleen.
Er zijn lieve mensen om mij heen.
In moeilijke tijden weet je wie je echte vrienden zijn.
En dat voelt zo fijn!
Er is toch één vriendin wel heel speciaal!
Dat durf ik tegen iedereen te zeggen met veel kabaal.
Ze heeft me al bij zoveel dingen geholpen.
Ze zal altijd naast mij lopen.
Haar hoop ik NIET kwijt te raken!
Want alles wat ze voor me doet zijn belangrijke zaken.
Dankjewel daarvoor!
Bedankt voor je luisterend oor!