vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verborgen
Je was alleen in een wereld zonder mij,
Nu ben je in een wereld met mij, zonder mij
Ik probeer je wakker te denken met
mijn sluimerende gevoelens
Je hoort me niet want je
oren zijn voor mij gesloten
Ik lieg dat ik je vergeten ben
en dat ik nu, zonder jou, het geluk ken
Hoe zou je zonder hoop kunnen weten dat
het de hoop is die pijn doet?
Reacties op ‘verborgen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!