Schim
Drank is een verdoving.
drugs een medicijn.
Voor momenten dat je alleen bent.
En er liever niet meer wilt zijn
De tranen blijven op een dag maar druipen.
Vermengen zich langzaam aan met bloed.
Van de mensen die deden of ze om je gaven.
Vermengd met al je eigen verdriet
De woorden blijven galmen.
De haat als herrinnering.
Kun je deuren niet meer sluiten.
Voel je zachtjes messen door je huid.
En na dat moment, ben je slechts een herrinnering.
Je denkt ze zullen blijven.
Vrienden voor altijd.
Tot je wakker word en beseft.
Dit is het einde van mijn strijd.
Als die dag gekomen is.
Je bloed je enige troost nog is.
Je het drinken wil, erin wilt baden zelfs.
Weetje dat het nooit iets was
Een enkeltje dood dan maar.
Zie de mensen verder leven.
Zie de geliefde verder gaan.
En weet weer wat je was.
Een schim met een lichaam als jas.
Reacties op ‘Schim’
-
Het is een mooi gedicht ! Maar er is altijd een weg, ook 1tje zonder alcohol en drugs en met vrienden die je niet in de steek laten. Praat dingen uit en loop er niet voor weg, dan komt het drie x zo hard terug. Sterkte.
Noes - 02-03-2013 om 10:36