een oud vrouwtje lag te denken:
"ik was niets en ben niets,
ik kon niets en kan niets
morgen ben ik vergeten"
op haar begrafenis zat haar dochter te denken:
"ze was alles en blijft alles, voor mij
ze kon alles en zal altijd als kunnen, in mijn ogen
ik zal haar nooit vergeten"
niemand is iets
en niemand kan alles
totdat je iemand hebt voor wie je alles bent
Mooi gedicht, sterkte met het verlies. Ik weet hoe jij je voelt, maar je oma zou willen dat je gewoon verder zou gaan