Die enge machtige jou

Ik pak mijn koffers,
Zeg met tranen in mijn ogen gedag.
Doe de deur achter me dicht.
De deurklink zachtjes omlaag drukkend.

Kijk nog één keer achterom,
Ik weet het, herinneringen vervagen.
Ik hoop dat op een dag
Ik alles ben vergeten, van wat er ooit is gebeurd.

Ik loop over wegen, landerijen
Door dag en dauw. Wind en weer
Om jou te verlaten, die kille geur
Die mij maar blijft achtervolgen.

Jou blik op mijn ooglid,
Die ik telkens voor mij blijf zien.
Ik zie jou daar staan, stoer en trots
Met die kille blik in je ogen.

Jou aanwezigheid, machtig.
Voel me klein, en gevangen.
Maar ik ga je missen,
Die enge machtige jou.