vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Loslaten
Ik zie je lopen, daar
Tussen alle anemonen die daar staan.
Dan plotseling breekt de hemel open,
En moet je gaan.
Ik zie je zitten, daar
Tussen de tranen in mijn ogen door.
Dan roept iemand mijn naam,
En moet ik gaan.
Ik zie je vliegen, daar
Tussen die twee grote wolken.
Dan ineens hoor ik jou zeggen:
Je kunt het echt alleen wel aan.
Ik huil, ik zwaai, ik roep.
Ik moet je laten gaan.
Reacties op ‘Loslaten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!