vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kerkhofcafé
Haat de nachten waarin hij
je alleen liet verdrinken
in jouw eenzaamheid
en waar hij dan zijn duivels
zag in de kroegen.
Haat de vroege ochtenden waarin hij
zat thuis komt hunkert
naar een zweep om je
laaiend te slaan.
Haat het leven dat je met hem
hebt geleefd
gedwongen moest leven met het mes
op de keel.
Haat de herinneringen.
Reacties op ‘Kerkhofcafé’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!