Slechts een individu
wereldje
waarom kan ik je niet meer zien
zoals ik je ooit zag
ik ben even afgesloten van de energie
die me ooit met alles verbond
de bomen, de planten, de lucht
ja zelfs de mensen
spreken niet meer in de kleuren
geel, rood, blauw en violet
ik voel me hierdoor minder levend
alsjeblieft wereldje
mag ik weer een stukje van jullie zijn
mag ik weer genieten
mag ik weer deelnemen aan jullie bestaan
mag ik jullie weer door me heen voelen stromen
zonder jullie ben ik incompleet
ik ben een stukje
van het geheel dat we samen vormen
maar zonder jullie ben ik geen geheel
laat staan een stukje
zonder jullie ben ik slechts een individu
een mens, alleen en eenzaam
zonder benul van het bestaan
Copyright © 17 augustus 1998
http://home.caiway.nl/~adjo77
Ingezonden door
Geplaatst op
13-03-2013
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Energie VerbondenheidReacties op ‘Slechts een individu’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!