Ontknoping

Jij bent het bed, waarin ik rust
Je bent de kabel die mij kust
Je neemt mij mee op sleeptouw
Als de ontknoping van een vrouw

Je bent het anker dat me bindt
Het kompas waarmee ik de zeeën vind
Je bent de wind om me te laven
Zo spoel ik aan in jouw haven

Je hebt de kleuren van de nacht
Die het ochtendlicht verwacht
Je hebt de golven van de zon
Waarmee al het leven begon

zie ook www.josevanrosmalen.nl