De Een
Ik zit zwetend in het lokaal
Het is niet warm, in tegendeel
Maar zweten dat is heel normaal
Want dit was één SO te veel
Ik zit daar maar, en dank hard na
Maar er wil niets naar boven komen
Mijn gedachten gaan naar vanillevla
Wacht dit is niet de bedoeling, ik zit weer te dromen
En wat zo mijn cijfer is?
Ik weet niet zeker, maar ik denk een één
En dan gaat het helemaal mis
Want dan is mijn cijferlijst minder mooi dan voorheen
Dan krijgen mijn ouders een boos gezicht
Hun kind een laag cijfer? Dat vormt een probleem
Voor mij wordt elke middag leren een plicht
En dat alles komt door die één
En dan opeens, een helder moment'
Alle antwoorden komen voor mijn geest
Ik weet alles, maar de leraar denkt:
"De onvoldoendes vieren zo een feest"
Maar dan lever ik mijn blaadje in
De leraar kan het haast niet geloven
Alles is goed, elke zin
Maar hij kan zich geen voldoende veroorloven
Dan, plotseling, hij krijgt een idee
En hij voert het uit, meteen
Hij kriebelt me onder mijn grote teen
Ik moet lachen, en hij schreeuwt: 'Stilte! Je krijgt een één!'
Reacties op ‘De Een’
-
Goed horrorgedicht, komt mij akelig bekend voor.
Bi-proud-of-you - 14-03-2013 om 20:48
-
Haha, mij gelukkig (nog) niet
Marouscha - 14-03-2013 om 20:52