vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het rode zonnekoor
jij dirigeerde
wind en zee
ik zeilde zonneschietend
op de golven mee
er was samenhang
in elementen
die verruiming gaf tot een
oase van geluk op de grote plas
horizon na horizon verdween
nooit voelde ik mij
eenzaam of alleen maar
was een met alles om me heen
pas in het strijken van de zeilen
klonk de finale door
wij gaan de bestemming nu bereiken
zongen wind en zee in het rode zonnekoor
wil melker
15/03/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Het rode zonnekoor’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!