Duivelsdans
messteken van verdriet
pijnlijke angsten
woede welt op
kan niet ontsnappen
uitbarsten
deze vulkaan van emotie
geen notie
geen belang
bang
klaaglijke treurzang
in het hart verborgen
overstromend de zorgen
wekt de draak
spugen moet het vuur
branden moet de stapel
heksenjacht in de ziel
tot as verbolgen
weerzinwekkend
bedolven onder kwaad
diep in de aarde
ontluikt het monster
het wezen staat op
neemt over
allesverwoestend gif
rood-zwart van kleur
misselijkmakende geur
angstzweet
voor wat in aantocht is
brekend de val
vallen zal niet gebeuren
in der einde betreuren
overgenomen
door het monster
beter dan de afgrond in sleuren
haat volstaat
voor dit moment
om overeind te blijven
laat angst niet beklijven
naderhand kijkend
hoe het kwaad te verdrijven
Reacties op ‘Duivelsdans’
-
Erg mooi gedicht, mooi verwoord
Bi-proud-of-you - 16-03-2013 om 13:25