gepest? klinkt als stinkende moordmest!

Ik zie een wereld
met mensen daarop
`hoe mooi!` denk ik dan
wauw, zie toch die bloemenknop!
maar opeens, hij stierf van binnen
nee, ik ben het niet aan het verzinnen
want de andere bloem, van dezelfde kleur
die zorgde voor deze doodsgeur
ik snapte het niet,
voelde intens verdriet
was het omdat zij niet hetzelfde waren?
het deed mij jaren doelloos staren.
tot op een dag ik een roos zag die niet brak
spontaan gaf ik hem een dikke smak
vroeg zijn geheim
wat hij toen zei klonk als profjes-rijm
het leven is liefde
nooit geen gebroken gegriefde
gelukkig zijn wij anders
gelukkig zijn er buitenlanders
zo mooi, zo verschillend
acceptatie en respect fluisterde hij verder trillend
hij trilde van verwondering
en ik zag ineens de mooiste wereld in de schemering...