Back To December
Ik vind het leuk dat je tijd vrij maakt, om mij te kunnen zien
Want ik vraag me af, misschien,
Hoe gaat het met je familie,
die ik niet meer zie?
Ik weet niet of het goed met je gaat
Want ik vraag me dat af, wanneer ik met je praat
De laatste keer dat je me zag,
Gaf je mij rozen en zei je gedag
Maar ik legde de rozen neer tot ze dood gingen
Nog altijd moet ik mijzelf uit die tijd wringen
Dus hier sta ik dan en ik kijk naar mijn schuld
En de fouten die ik heb gemaakt
Maar ik heb spijt, van wat ik heb gedaan
Want ik zag je daar staan
Ik ga terug naar December.
Naar de tijd, wat nog goed was
Ik stop een brief in je tas:
'Ik herinner me nog dat ik keek in je bruine ogen,
die onschuldig keken wanneer je pupillen bewogen.
Wanneer ik huilde, was ik degene die bij jou schuilde.
Ik wist niet meer hoe ik verder moest gaan en ik stapte op de verkeerde baan.
Ik begrijp het, als er een slot zit, op je deur.
Nog altijd zie ik de rozen en ruik ik de geur.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-03-2013
Over dit gedicht
Het gaat over een relatie die niet goed is gekomen. De persoon denkt steeds terug aan de goede tijden met diegene vanwie de persoon nog steeds houd..
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Spijt VerdrietReacties op ‘Back To December’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!