vorige gedicht
vorige gedicht
Never Grow Up
Je handen raken mijn vinger aan,
dat is iets wat je altijd al had gedaan.
Ik zie je oogleden die sluiten als je slaapt,
als je bang bent ben ik diegene die over je waakt.
Wordt niet groter,
blijf net zo klein zoals je altijd was gebleven
en ik denk heel even,
aan hoe wij daar in de sneeuw speelden,
zodat we ons nooit verveelden.
Soms lijkt het nog even of ik in die tijd kan dwalen,
terwijl ik nog steeds luister naar onze verhalen..
Ingezonden door
Geplaatst op
24-03-2013
Over dit gedicht
Dit gedicht heb ik geschreven over mijn tweelingzusje.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gelukkigheid.. LiefdeReacties op ‘Never Grow Up’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!