Trein

Ik kom uit de overvolle trein
zie mensen overal vandaan
Ik ken hen niet, weet niet wie ze zijn
zie niet, de achter de glimlach verborgen traan

Allemaal een eigen leven
allemaal een ziel die altijd zal bestaan
dan benauwd het me soms heel even
dat we allemaal sterven zullen gaan

Wie van hen zal ik dan weer tegenkomen?
op de plaats waar geen tijd meer bestaat?
Wie van hen zal behoren bij de vromen?
En voor wie is het eeuwig te laat?

Eenmaal zal de trein stoppen met rijden.
geen haast meer op het station
dan komt God om Zijn Volk te bevrijden.
en brengt hen naar het Hemelse Sion!