Mijn gevoel

Het is moeilijk om je alleen te voelen.
Het gevoel dat niemand je begrijpt.
Het is moeilijk om te luisteren naar wat andere bedoelen,
omdat ze niet weten dat ik ze vermijd.
Ik heb geen behoefte om te praten,
laat me maar alleen.
Ook al hebben jullie in de gaten dat ik
niet meer ben als voorheen.

De gedachten die afdwalen naar het zwarte gat.
Het zwarte gat waar ik toen in zat.
Alleen maar blijven denken aan wat er gebeurd is, en aan de mensen die ik verloren heb.
Alleen maar denken aan die moeilijke tijd.
Waarom dacht ik niet aan de toekomst, en aan me familie en vrienden die ik heb?
Waarom kon ik dat zwarte gat niet vermijden?
Dat is wat ik nog niet begrijp.

Ik heb een geweldige lieve vriend die er altijd voor mijn is.
De vrouw die ik toen was, heeft hij echt niet verdiend.
Ik kan het niet terug draaien, sorry lieve schat!
Je bent me alles wat me lief is, dat is wat ik toen even vergat.
Ik zal altijd van je blijven houden, ik zal altijd van jou zijn.
Samen hebben wij iets om op te bouwen, en dat gevoel is fijn.
Gelukkig ben ik weer de oude, en houd ik weer van het leven.
In mijn zelf heb ik weer vertrouwen, en denk ik vaak bij mezelf.
Kom op ! Het leven duurt maar even.

Sandytje