Ingebroken

De deur staan open, hoe kan dit, ik had hem gesloten.
Mijn hart sloeg over, ze hebben ingebroken, we zijn bestolen.
Ik loop naar binnen en het hele huis ligt overhoop.
Het nare gevoel in je lichaam, ik begin te huilen als ik verder loop.
Alle kasten staan open, en alles is eruitgehaald.
Ik loop de trap op naar boven, en voel mijn verdriet alleen maar meer worden als ik op de overloop staat.

Wie doet zoiets? Al onze herinneringen zijn meegenomen, hoe konden hun nou binnen komen?
Ik hoop dat dit ze blijft achtervolgen, en dat ze er ziek van worden, dat ze weten wat ze de mensen aan doen, hoeveel verdriet en pijn dit doet.
Je zit met zoveel woede. Komt het nog wel goed.
Het blijft je achtervolgen,wat je ook maar doet!