Gewoon een babbel
Zomaar op de stoep
op weg naar mijn kinderen
kwam ik je tegen
een bescheiden vrouw...
Sjouwend met een stel tassen
zoals je zo vaak ziet..
Ik zag je pas op het laatst
Tegen de zon inkijkend
De eerste zon van dit jaar
lijkt het wel.
Je genoot er zichtbaar van
zag ik..
in dat ene moment..
De zon stond in je rug,
Je haar een lichte kroon gevend
in dat ene moment..
Je was zomaar vriendelijk tegen me,
Gewoon een dom praatje..
over het weer..
Wat heerlijk onbezorgd
Eigenlijk ..
mis ik dit veel te veel.
Dank je wel.
Ingezonden door
Geplaatst op
12-04-2013
Over dit gedicht
Gewoon een van die momenten, die je al honderden keren gezien hebt, totdat je ze bewust beleefd.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Heerlijk Kinderen Vriendelijk Vrouw ZonReacties op ‘Gewoon een babbel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!