Mijn vissen zijn dood
Mijn Goudvissen zijn dood
Penelope was haar naam waard,
Ik bedoel die mooie gele kleur
En die lange staart dat is toch gewoon zo’n naam waard!
Penelope was heel actief,een echte hartendief
ze bleef zwemmen heen en weer,
en ik bleef zeggen: "Rust nu een keer!"
Zebra was een andere soort vis
Ze bleef altijd op de bodem liggen
Maar naar mijn zeggen was er niets mis
Dipsy was de kleinste vriend
En was ook altijd het meest goedgezind
Ik kreeg ze voor mijn verjaardag
Oh, wat was ik blij
Ik zette ze op men kamer en zei tegen iedereen
Kijk, die zijn van mij!
Ik deed men best om ze te verzorgen echt waar
Ik ververste hun kom, gaf ze een nieuw decoratie stuk
Nee, nooit was ik klaar
Het heeft niet moeten baten
Of misschien wel
Dipsy leeft nog
Maar hoe lang, dat zien we nog wel
Ik zag ze zo graag
En ik kon dat tegen iedereen vertellen
Misschien was ik een te grote zaag
Zeiden ze daarom tegen elkaar
We hebben er genoeg van
Ik ga dood en we zien elkaar daar
Wijzend naar de lucht
Maar toen ik ze te zien kreeg, slaakte ik toch een zucht
Ik was verdrietig, maar zoals iemand wijs zegt
Shit happens,
Dat is dan ook weer gezegd
Sommige mensen zeggen je mag niet treuren over vissen & over 2 vissen?
Die vissen zijn mijn verjaardagscadeau
Wat zou jij ervan zeggen dat je pas gekregen iPod na 1 maand al kapot was
Eerlijk gezegd, ik denk niet chapeau!
Nu leg ik ze onder deze grond
In het bos zeer rustig
Zodat je de volgende bus kan nemen naar de vissenhemel
Ik zeggen jullie vaarwel en hou bij jullie hoofdjes
Ik van hou van jullie, toch wel!
Ingezonden door
Geplaatst op
17-04-2013
Over dit gedicht
Ik heb dit gedicht geschreven nadat mijn vissen waren overleden na 1 maand dat ik ze gekregen had voor mijn verjaardag.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Goudvis Huisdier Overleden Vis VissenReacties op ‘Mijn vissen zijn dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!