vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Haar lach bloeide op
Haar handen
Hebben bloemen gegeven
Vaak nog in de knop
Bloeiend
Ontloken zij zich
Verspreidden een zoete geur
Haar lach bloeide op
Toen zij zag wat de natuur
Haar geschonken had
Soms was het een aflossing
Van zelfbedachte schulden
Of zomaar een lief gebaar
Zij heeft grootgebracht
Met alle liefde en kracht
Die haar kleine lichaam bezat
Te snel is zij heengegaan
Tussen haar bloemen van rouw
Die zij zelf had gekweekt
Ingezonden door
Geplaatst op
19-04-2013
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bedrog Bloemen Dood Eenzaamheid OpgroeienReacties op ‘Haar lach bloeide op’
-
Meisje toch, vergeef me dat ik dit zeg, maar dit is ECHT goed!
Twan Hendriks - 19-04-2013 om 19:45