vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bij elke woeste haal
Als een vogel door de wolken
Doorklieft het mijn vlees
Onverschrokken
Mijn hand geeft
De onverzettelijkheid kracht
Meedogenloos, onzeker
Bij elke woeste haal
Verse schaamte, nieuwe angst
Verdwijnt verdriet
Schuld vreet
Mijn ziel kapot
In ontwaken uit de waan
Nooit verwacht
Verslaving wint
Toekomst vergooid
Ingezonden door
Geplaatst op
22-04-2013
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Automutilatie Verdriet WoedeReacties op ‘Bij elke woeste haal’
-
Prachtig!
Myself - 16-05-2013 om 12:28