vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Net een vogel die het nest verlaat
Buiten zittend
Luisterend naar de wind
En de vogels die fluiten
Denkend aan jou
Die dit niet meer kan horen
Ik zit maar wat te schetsen
Een vogel die weg vliegt
En weer terug komt naar z'n nest
Om de jonkies te voeden
Die vervolgens weer wegvliegt
Voor nieuw eten
De vogel verlaat het nest
Ik denk aan jou
Die ook het nest verliet
Maar nooit meer terug kwam
Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen
Moest je achter laten
Het leven is oneerlijk
Waarom is de vraag
Die nog steeds door mijn hoofd
Rond spookt
Waarom moest jij heengaan?
Waarom is het leven oneerlijk?
Lieve oma ik mis je!
Esmee
Reacties op ‘Net een vogel die het nest verlaat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!