dagdromen

In gedachten verzonken.
Woorden die klonken...
ze waren ver en vaag,
het interesseert me niet vandaag.

De gedachte verdween,
ik weet niet waar heen.
Plots hoorde ik mijn naam,
waar kwam dat vandaag?

Ja? is het nog voor vandaag?
Wat is het antwoord op die vraag?
Met schaamte rood door de grond geboord.
Want de vraag die had ik niet gehoord.

Ik was met mijn gedachten,
ergens anders beland.
en met een zware stem,
terug in de klas beland.