Slaap
Slaap
hoe zoet de verwachting, hoe zuur de realiteit
Wetend dat er een sluimerend kwaad
zich meester maakt van mijn bewustzijn
Het kwaad in mij komt boven
gevoed door het brandend vuur
dat zich in mij huist en rustig wacht
tot het zijn tijd is en verandert in een kracht
dat zich toont als een uitbarsting van een vulkaan
die siddert als een ingehouden macht
en op het juiste moment wacht
om zijn woede te tonen
Alles om zich heen wordt verwoest
en wat zorgvuldig opgebouwd is
wordt weggevaagd in seconden
Het beest in mij lacht,
lacht om zijn verwoestend werk
en vraagt meer en meer aandacht
en om erkenning vraagt
Een niet meer in te tomen macht
laat zien waartoe haat in staat is
Een brakend kwaad dat zich wreekt
wanneer de slaap ontbreekt
Een moment van onachtzaamheid en woede
maakt zich meester van mijn uitingsvermogen
Woorden van haat worden gesproken
maar ook meteen betreurt
want deze woorden van woede-uiting
zijn zelden gemeend...
ManOnWheels
Reacties op ‘Slaap’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!