Vastgekleefd

de onrust van 't verleden
vastgekleefd
plakkerig als stroop
druipend in het heden

opruiende gevoelens
herinneringen gebrand
op het netvlies aanwezig
de onbewuste aartsvijand

bewandelde paden
getrokken een lijn
op asfalt met krijtstrepen
onderweg naar het zijn

als de strepen van krijt
van potlood zouden zijn
zo hard mogelijk gummen
wegvagend diep gekerfde pijn

zodat de plakkerige stroop
zoet als suiker
in 'n aangenaam warm bad
weg zal smelten
weg zal spoelen, en
rust weer de overhand had