De blik opzij

dagen gaan al trager
steeds vaker glijdt
het donker de middag in

ontbijt en avondeten
zijn vergeten
honger is ook over tijd

wekken is een scene
wakker worden
is er eigenlijk niet bij

toch is er af toe
ineens de blik opzij
een lach die stilaan breek

een onverwacht moment
dat in het brein
komt bovendrijven

zijn emoties afgeeft
om daarna in
de chaos te verdwijnen

voor even blij
om zijn geluk te zien
zijn wij er heel vaak bij


wil melker
14/05/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl