vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
moordenaar
Lege ogen en
een stijve mond
je wangen bleek
en een traan.
Terwijl ik het
gebroken stuk glas
teder door je
lichaam heen boor.
Ik hoor een
schaterlach van verdriet
ik voel een
eeuwige stille leegte.
Wanneer ik jou
over het randje
naar beneden duw
richting de dood.
Ingezonden door
Geplaatst op
18-12-2008
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Moordenaar VermoordenReacties op ‘moordenaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!