vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Levenslicht
Ik voel de zon op mijn gezicht
dus doe ik de gordijnen dicht
Het word donker in de kamer
Ik neem rust en bezwijk
Ik voel trilling als ik adem
Ik zie flitsen,
terwijl ik in de kamer kijk
Het zwart wordt steeds zwarter
Mijn hart slaat over
Ik wil mijn handen door mijn haren halen,
Maar het gaat niet,
mijn spieren worden zwakker
Waarna ik zwart zie
Niet door het donker
Maar mijn ogen vallen dicht
Nu komt het besef,
achter de gordijnen,
de gordijnen die ik zelf heb gesloten,
daar wacht het levenslicht
Ingezonden door
Geplaatst op
19-05-2013
Geef uw waardering
Op basis van 16 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afgezonderd Depressie Leven TeruggetrokkenReacties op ‘Levenslicht’
-
Mooi en diepzinnig gedicht, hoort bij mijn favorieten thuis
Bi-proud-of-you - 19-05-2013 om 00:46
-
Thnx ik voel me vereerd!
PatrickS - 19-05-2013 om 10:18
-
Dit is een heel mooi gedicht, mag je trots op zijn!! Zoveel gevoel en emotie...super
Blue rose @}---- Vicky - 19-05-2013 om 13:12