Vaarwel.

Lieve oma,

Hier sta ik dan, met tranen in mijn ogen.
Want u ben van ons weg gevlogen.
Het is 7 dagen geleden dat u van ons weg bent gegaan.
Maar tot die dag bleef u sterk, waar haalde u toch de moed vandaan.
U was er rustig onder, en vond dat het uw tijd was om te gaan.
Ook al wilde ik horen dat u nog even een paar jaartjes aan mij zij zou staan.
Ik kan me nog wel heugen dat we een spelletje speelde met woorden.
Tsja, zeg nou eerlijk daar was u al snel goed in geworden.
Één van de vele mooie herinneringen was dat u een ring voor u verjaardag kreeg.
U was zo blij, ik dacht even dat u opsteeg.
U pakte mij vast en keek mij aan met die stralende ogen.
En om mijn tranen onder bedwang te houden koste mij dat een vermogen.
Het was een eer om met u het geloof te mogen delen.
Dat was iets van ons alleen, wat niemand van ons kon stelen.
Ik dank God op mij blote knieën dat u zonder lijden bent gegaan.
God heeft u wens voldaan.
U was een goede moeder en oma voor ons allen geweest.
En dat missen wij het meest.
U steunde ons in voor en tegenspoed.
Niemand die dat van ons nog over doet.
Ik ben zo blij dat ik u kleindochter mocht zijn.
Ik zag u als tweede moeder, u zorg voor mij vond ik fijn.
Maar ik weet dat u het goed heb boven.
En ik zal elke dag aan u denken dat zal ik u beloven.