Zelfmoord

Witte verlichtende zonnestralen,
Schijnen door donkere bomen.
Gras word verlicht, waarna,
Een wolk het zicht weer afneemt.

Ver van het pad verwijderd,
Hier alleen op deze vlakte.
Wachtend op een straaltje,
Een straaltje zon, een nieuw licht.

Voorzichtig tast ik af,
Bang voor het duister,
Voetje voor voetje, een koude vlaag,
Die me even doet rillen.

Water komt er op mijn pad,
Een meer, groot en zwart.
Verborgen in het bos,
En voor even voel ik me kalm.

Schuifelend, voorzichtig,
Ik kijk nog even om me heen.
Waarna ik rust zal vinden,
In dit grote donkere bos.