vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Boem, en weg.
Daar sta je dan,
midden op een open veld,
je hoort geschreeuw en ziet geweld,
je hoort een knal en valt weg,
liggend op de grond, je denkt nog
''wat een pech!'' en dan dringt tot je door,
ik kan hier eindelijk weg...
Ingezonden door
Geplaatst op
17-06-2013
Over dit gedicht
Onrecht, geweld en kindsoldaten, verschrikkelijk.
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geweld Kindsoldaat Onrecht WegReacties op ‘Boem, en weg. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!