mijn rolstoel en ik
Al zit ik in een rolstoel,
en kan niet wat jij kan,
maar ik ben niet zielig,
van deze gedachte baal ik van.
Al zit ik in mijn stoel met wielen,
ik heb wel mijn volle verstand,
soms vragen ze iemand anders:
“Wat is er met hem aan de handâ€
Laatst zaten we samen op een terras,
gingen ze aan mijn vriend de vraag stellen,
wat ik wilde eten of drinken,
maar ik kan het zelf ook wel bestellen!
Zo gaat men regelmatig met mij om,
hier kan ik mij kwaad over maken,
waarom altijd praten over mijn hoofd,
dit kan mij diep van binnen raken.
Behandel mij als ieder ander,
al heb ik een gebrek,
ik ben net als jij,
en echt niet gek.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-06-2013
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gehandicapt Nietgek Nietzielig Rolstoel TerrasReacties op ‘mijn rolstoel en ik’
-
Geweldig.. helemaal mee eens! Mensen met Lichamelijke handicaps hoeven geen verstandelijke handicap te hebben!
♥DJolien♥ - 21-06-2013 om 17:39