vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdeeld
Soms sta ik even stil
bij het kind zijn van een kind
bij de veiligheid en rechten
wat niet ieder kind hier vind
Dan zie ik een klein jochie
paraderen met geweer
vele angstige gezichtjes
want de bommen vallen weer
Kleine hongerige maagjes
niet voor iedereen is rijst
Veel te jonge wezen
omdat aids zijn tol weer eist
In een tent krap met zijn allen
je thuis, je speelgoed, alles kwijt
Stil verdriet dat blijft bestaan
bij het verstrijken van de tijd
Hartverscheurende verdeeldheid
met een veel te harde les
Achter mij zeurt een jochie
om de nieuwste Nintendo DS
(net te laat voor de wedstrijd)
www.berrytenhoven.nl
Reacties op ‘Verdeeld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!