vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je lach, je pijn
Daar ren, en spring je
Die lach is een huls zodat niemand je ziet
Jij vraagt, ken jij me?
Maar jij bent gesloten, dus ken ik je niet
Het verleden is niet wat het had moeten zijn
Daarom is int heden die lach nog maar schijn
Maar dan……… .kijk je me aan
Zie daar, de kern van jouw bestaan
Niet doen, houd op!
GA WÈÈÈÈÈG!!!!
Anders zie ik je pijn
GA WÈÈÈG,
Anders voel ik je pijn
Reacties op ‘Je lach, je pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!