Zwavelzurige verdoemenis

in weerlicht
slaat de hemel
breuken in het graf

opent zwavelzurige
verdoemenis die
onverlaten wacht

ongekende kracht
dondert over
een verlaten aarde

storm en hagel
trekken woeste sporen
in aangerichte schade

stilte vol geladenheid
de dodelijke spanning
zijn wij nog niet kwijt


wil melker
21/06/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl