vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn moeder
"genees!"
schreeuwde ik hees
zittend naast haar bed
deelden we samen het gebed
om de oude rozenkrans
hing een vreemde glans
luister meid
het is mijn tijd
ween nu niet
om het verleden
bewaar je verdriet
voor het heden
ze wilde mijn tranen niet
dat deed haar teveel verdriet
mijn hart blijft bij dit moment
langzaam ben ik eraan gewend
dat mijn verdriet om het verleden
zich mengt met de tranen van heden
Reacties op ‘Mijn moeder’
-
mooi geschreven.... iemand missen is vreselijk...
Verwijderde gebruiker - 24-06-2013 om 17:47