1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De witte kat

Een witte kat loopt ineens in mijn huis
Schuw en zonder geluid
Stijf zit ik op de bank
Ik wil haar niet verjagen

Ze kijkt mij zo vredig aan
Ik zou haar willen behagen
Haar wollige vacht aaien
Mijn leven door haar verfraaien

Haar spierwitte vacht
De ogen vol begrip
Het spinnende geluid
Wat uit haar keel ontsnapt

Ik voel alleen nog maar vrede
Vergeten is alles wrede
Ik pik even een traantje weg
Ineens is zij verdwenen

Maar het voelt
Alsof zij door god was gebracht
Om mij troost te geven
In deze eeuwig lijkende nacht

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Begrip Rust Troost Vrede

Reacties op ‘De witte kat’

  • wow, heel ontroerend en mooi geschreven liefs, Marill.

    Marill - 03-07-2013 om 09:27

  • Mooi :D op je profielpagina schrijf je dat je gedichten niet waargebeurd zijn, of toch niet je eigen verhalen ... Maar dit lijkt zo waargebeurd, ontroerend, met een boodschap (in zekere zin) :) Groetjes Raissa

    Gedichtenlady - 03-07-2013 om 19:33

  • bere mooi egt waar

    Verwijderde gebruiker - 13-11-2014 om 20:24

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De witte kat