De mens
De mens
Trachtend jezelf in t middelpunt te zetten
des temeer beseffend van je nietig zijn
De tijd maakt met attractiviteit
korte metten
Prestaties in het zo korte leven
voor jou zo groots
maar in wezen zo klein
Jij bent dat wezen
geplaatst als een bacterie op één der miljarden cellen
Zich voelt verrezen
een paar gelijke te verdringen
om zo een grotere plaats
voor jezelf af te dwingen
Waan je niet
te zijn als t lichaam van
deze miljarden cellen
Je schreeuwt, maar hebt niets
te vertellen
De olifant vertrapt een mier
en neemt niets waar
Jij bent die mier
voor hem een haar
Toch mag je niet ontbreken in
t geheel
Je bent een minuscuul deel
als een chip in de computer
een zekering in een automaat
Je hebt wel degelijk een functie
een betekenis
in dit leven van formaat
- Boendy -
Reacties op ‘De mens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!