vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Betoverd
De zon schijnt in jouw zwarte haar
Ik vind niks meer raar
Je bent net zo mooi als een engel uit het Zwanenmeer
Mijn hart gaat hevig te keer
Ik voel ontzettend veel voor jou
Maar je weet niet een hoeveel ik van je hou
Het is laf, maar ik durf je niet aan te spreken
Ik weet dat je ogen naar me keken
Want ik keek je recht in je ogen aan
Had ik toen maar wat gedaan
Maar op dat moment bleef ik stil
Om na te denken wat ik eigenlijk wil
Van de zenuwen ging ik zowat dood
Ik voelde alleen me schoenen vol met lood
Van dit gedicht is geen woord gelogen
Want ik ben betoverd door je bruine ogen
Reacties op ‘Betoverd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!