vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dodenherdenking
De doden hadden het niet verdient,
helemaal alleen en met niemand bevriend.
Maar ze vochten voor ons ze vochten voor jou,
ze vochten voor vrede want dan pas kleurt de hemel weer blauw.
De wereld is jullie dankbaar voor altijd,
jullie hebben doorgezet daarom is iedereen nu bevrijd.
Jullie waren mijn helden en dat zal altijd zo blijven,
maar toen zag ik jullie voor me met ijskoude lijven.
Al die oorlogen zijn overbodig,
vrienden en steun dat heb ik nodig.
Maar toch vergeten we jullie niet,
we herdenken jullie elk jaar met tranen van verdriet,
en daarom dit door mij geschreven afscheidslied.
Reacties op ‘Dodenherdenking’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!