vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kwetsbaar
kwetsbaar ben ik, nu
niks mij meer omhult
mijn lichaam enkel nog
door verdriet wordt vervuld.
Naakt ben ik, nu geen
masker meer verbergt
is zelfs liefde geven
iets wat moeite vergt.
- En terwijl ik neerzak
langs de drukke weg.
ineenstort op het asfalt
en het laatste wat ik zeg:
mij rest niets meer.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-12-2008
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Kwetsbaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!