Janken om hem
Tranen stromen over mijn wangen, het verdriet doet pijn
Waar ben je nu? Waarom ben je weg? Ligt het aan mij?
Ik deed toch niks verkeerd, ik gaf je mijn leven.
Je sloeg het in elkaar, vermorzelde het gegeven
Ik kon helemaal niks doen, was compleet machteloos
Waar was ik toch met mijn hoofd op de dag dat ik voor jou koos?
Je beloofde me gouden bergen, zei dat ik alles voor je was
Hoe heb ik dit kunnen geloven? Gelogen woorden, vast gevoed door een vol glas
Je hebt me kapot gekregen, heel erg goed gedaan
De lol van het leven weggeven, maar voor jou natuurlijk geen blaam
Ik had het moeten zien, de nul die je echt was
Je sprak mooie woorden, nu lig ik te janken in mijn plas
Het wordt langzaam een rivier, hopelijk neemt deze me mee
Mee naar mooie en goede tijden, mee naar de open zee
De oceaan misschien wel, daar wil ik nu zijn
Helemaal alleen, genietend en vooral geen pijn
Ik ben erg hard gevallen, hopelijk sta ik ooit weer op
Voor nu blijf ik liggen, met een tranendal op mijn kop
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2013
Over dit gedicht
Het verdriet van iemand kwijt raken terwijl je weet dat het beter is, blijft pijnlijk. Het is dan fijn om het gevoel van je af te kunnen schrijven..is eigenlijk net als een lijstje maken met de plus en min punten van die persoon.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Janken Pijn Tranen Vallen VerdrietReacties op ‘Janken om hem’
-
je staat boven deze mensen als t goed is!! sterkte!
doosje46 - 22-08-2013 om 21:58