Een vlinder zo mooi en zo vlierig

Een vlinder zo mooi en zo vlierig,
Een rupsje heel klein bleek toch echt heel nieuwsgierig.
Naar die vlinder in haar zijn.

Wat is er dan toch aan die vlinder, zo mooi en zo bijzonder? 
Ik voel een connectie met mijn kleine rupsje zijn.
In mijn kleine rupsenwereld met mijn kleine rupsengedrag.
Ik kan niet bevatten de wereld zo vrij.

Zo bleef ze maar gewoon doen waar ze het beste in was.
Een rupsje zijn met haar rupsengedrag.
En hoe hoger ze kruipt in de boom met haar rupsje zijn,
hoe kleiner de kleine rupsenwereld onder haar blijkt te zijn.
Zover dat ze over de bomen kan ervaren.

Een vlinder zo mooi en zo vlierig,
voor het eerst kon ze voelen zo vrij.
Ze wilde ook zo graag een vlinder zijn.
Maar een rups is een rups en dus geen vlinder.

Zo kon ze alleen nog maar één worden met haar rupsje zijn en spon ze met veel ijver een omhulsel om haar heen. 
Een coconnetje, helemaal voor haar alleen. 
En als ze er klaar mee is een rupsje te zijn,
zal ze zich ontdoen van dit omhulsel zo klein.
Om te fladderen over de bomen zo vrij.

Als een vlinder zo mooi en zo vlierig,
kijk ik naar dat kleine rupsje, zo vlijtig en nieuwsgierig.
Een lange weg vol obstakels en gevaren,
om de wereld zo vrij te mogen ervaren.
En dan denk ik, wat is het toch bijzonder.
Een vlinder zo mooi en zo vlierig,
die het alleen nu nog even te druk heeft een rupsje te zijn.
Zo klein en heel nieuwsgierig.