storm van emoties
Ik hoor de bladeren ruisen
De zon komt langzaam op
Een dag als alle andere
Maar m’n wereld staat op z’n kop
Gisteren nog lag ik naast je
Heel veilig en vertrouwd
Zonder jou is dit bed
Veel te groot en ijzig koud
Een storm is op komst
Ook al is de lucht mooi blauw
Ik probeer het nog te stoppen
Maar al snel is alles grauw
Net lag ik nog te dromen
We liepen samen langs de zee
Lachend, hand in hand
Namen de golven ons mee
Mee naar de vrijheid
Waar ik altijd al naar verlang
De donkerte in mijn hart
Maakt me alleen nog maar bang
Ik raak verstrikt in de storm
Die nu op z’n sterkst is
Een tornado van emoties
Vol verdriet en gemis
Zonder jou wil ik niet leven
Zonder jou heb ik geen kracht
Geen kracht om door te zetten
In deze eindeloze nacht
Ik probeer me te bevrijden
Maar k’ben alle controle kwijt
Bang voor wat er komen gaat
Waar word ik heen geleid?
Niemand kan me helpen
Ik herken mezelf niet meer
Eerst kon ik alles aan
Ik vocht, keer op keer
Deze schok was te groot
Ik kan dit niet alleen
Weet niet eens meer hoe het voelde
Toen de zon nog wel eens scheen
Ik heb niks om op te bouwen
Ik houd het niet meer vol
Door jouw afwezigheid
Slaan mijn gedachtes op hol
De tornado heeft me in zijn greep
Voor nu en voor altijd
Ik kan alleen nog wachten op
De dood die me bevrijdt
Reacties op ‘storm van emoties’
-
wauw. dat is een heel mooi en diepzinnig gedicht. blijf zo doorgaan.
fuzzydragon5432 - 08-09-2013 om 20:35
-
Vol met emotie geschreven en heel erg graag gelezen!
Blue rose @}---- Vicky - 08-09-2013 om 22:32