Tegenslag na tegenslag

tegenslagen
krijg ze telkens weer
donker om me heen
in me zitten talloze vragen
want waar moet ik heen
waar moet ik zijn
wolken trekken over
de lucht klaart weer op
maar een naderend geluid komt er aan
hoe kan ik ooit rechtop blijven staan
als ze mij blijven omringen
hun woorden scherp als zwaard
steken door mijn hart
zien ze niet dat ik lij
dat ik keer op keer
telkens op het randje sta
het lijkt wel of ik niet meer besta
ik strij maar het helpt niet meer
alles in me doet zeer
t is beter om te gaan
om voorgoed hier weg te zijn
weg van de pijn
en alleen blijven staan
nee!
blijf hier leven
geniet van het leven
pluk uit elke dag je geluk
dat heeft het leven je tenslotte gegeven
laat je vijanden niet winnen
laat jou niet verliezen
laat jij je eigen zijn
denk niet aan je pijn
maar aan je vreugde
aan je vrienden en familie
zullen die je niet erg missen gaan
of wil je nu toch het liefst alleen blijven staan..