Schone schijn...
Schone schijn…
Al vele jaren zijn we samen
Eigenlijk een heel leuk stel
De omgeving zag het ook
Die twee samen is het wel
Twee jaar geleden uit het niets
Ontstaan de eerste scheuren
Verbeeld ik het me, ben ik gek
Dit zal mij toch niet gebeuren?
Wegwimpelen is wat jij deed
Maar toch bleef het knagen
Het zal niet zo zijn, ik overdrijf
Wij zijn het stel dat zal slagen
Vrolijk leven wij verder
We zijn zo blij met elkaar
Niets vermoedend opruimen van een tas
Wat moet dit condoom nou daar?
Weer een barst in mijn vertrouwen
“Die zit er al van voor jou tijdâ€
Dat was jouw antwoord, maar
Die tas had je van mij…
Weer geen aandacht verder aan geschonken
Door mijn hoofd het bleef maar spelen
Een zakenreis naar Frankrijk in april
Of ik foto’s door kon mailen
Toen vond ik dat mailadres,
“Die is al heel oudâ€
Weer zo’n vaag antwoord
Maar mij liet het niet koud
Mijn nieuwsgierigheid won
Ik opende zijn mail
Een wereld ging voor mij openen
De informatie eigenlijk te veel
Een periode vol wantrouwen
Onbekendheid en paniek
Confronteren kan ik niet
Mijn acties zijn eigenlijk ziek
Mezelf gestort in een wereld van verleiden
Zoveel bedrog, mensen zonder spijt
Ik sta perplex en vol verbazing
Nu is het wachten, wachten tot de vis bijt
We zijn een half jaar verder
Elke dag in twijfel en verdriet
Zoveel walging ook van mezelf
Elke dag gezien hoe jij mij verried
Tot een week geleden
Mijn alter opnieuw aangeprezen
Een reactie van jou
Nu gaat het gebeuren ik zal haar wezen…
We mailen over en weer
Serieus, maar ook pikant
Jij lijkt erg geïnteresseerd
Ergens is het wel interessant
De vragen die ik heb
Alles kom ik aan de weet
Jij geeft gretig antwoord
Eindelijk heb ik beet
Wil ik dit wel allemaal horen
Voor mijn kop die stapel borden
Vandaag deed het meeste pijn
Jij zei verliefd te worden
Straks zal het gebeuren
Dan komt de echte pijn
Dan wordt alles duidelijk
Het was allemaal schone schijn…
Reacties op ‘Schone schijn...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!