vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Langzaam vallen
Ik ken je niet,
Maar ik wil je,
Des te meer om dat.
Woorden vallen door mij,
En houden me voor de gek,
Ik kan niet reageren.
Een spel dat niets bedraagt,
Voor meer dan het is bedoeld,
Zal zichzelf uit spelen.
Neem deze zinkende boot,
En richt hem naar huis,
We hebben nog tijd.
Hef je hoopvolle stem,
Je hebt een keuze,
Maak hem nu.
Langzaam vallen,
Ogen die mij kennen,
En ik kan niet terug.
Stemmingen die mij nemen en wissen,
Ik ben zwart geverfd.
Je hebt genoeg geleden,
En gestreden met jezelf,
Het is tijd dat je wint.
Reacties op ‘Langzaam vallen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!